14 sept 2010

Era de Mayo...pues pero tambien de Maggio


Es impresionante como el dialecto napolitano y el español se asemejan. Europa es ésta.... contaminaciones. Escucháis la canción leyendo el texto en español... os dareis cuenta




Era de Mayo
Era de mayo
y te caían encima
a racimos las cerezas rojas.
Fresco era el aire y todo el jardín
olía a rosas a cientos de pasos.
Era mayo,
y no, no lo olvido,
una canción cantábamos a dos voces
más tiempo pasa,
y más lo recuerdo
fresco era el aire y la canción dulce...

Y decías: corazón
corazón mío no te vayas
tú me dejas y yo cuento las horas
quién sabe cuando volverás.
Respondía: vuelvo en mayo
cuando vuelven las rosas
si esta flor vuelve en mayo
yo en mayo ya estoy aquí,
si esta flor vuelve en mayo
yo en mayo ya estoy aquí

Ya he vuelto,
y ahora, como una vez,
cantamos juntos el motivo antiguo,
pasa el tiempo, y el mundo da una vuelta,
pero el amor verdadero, no, no acaba.
De ti, belleza mía, me enamoré,
si lo recuerdas, delante de la fuente.
El agua allí, no se seca nunca,
y heridas de amor no se sanan.
No se sana, que sanada,
si lo fuera, luz mía,
en medio de este aire embalsamado
a miràrte yo no estaría.

Y te digo: mi corazón
corazón mío ya he vuelto
vuelve mayo y vuelve el amor
haz de mí lo que quieras.
¡Vuelve mayo y vuelve el amor
haz de mí lo que quieras!


Era di Maggio
Era de maggio, e te cadeono 'nzino
a schiocche a schiocche li ccerase rosse...
Fresca era ll'aria e tutto lu ciardino
addurava de rose a ciente passe.
Era de maggio - io, no, nun me ne scordo -
'na canzone contàvemo a ddoie voce:
cchiù tiempe passa e cchiù me n'allicordo
fresca era ll'aria e la canzone doce.

E diceva: "Core, core!
Core mio luntano vaie:
tu me lasse e io conto l'ore
chi sa quanno turnarraie!"
Rispunnev'io: "Turnarraggio
quanno tornano li rose
si stu sciore torna a maggio
pure a maggio io stonco ccà".

E sò turnato, e mò, comm'a na vota,
cantammo nzieme lu mutivo antico;
passa lu tiempo e lu munno s'avota, ma ammore vero, no, nun vota vico.
De te, bellezza mia, m'annammuraie,
si t'allicuorde, nnanze a la funtana:
l'acqua llà dinto nun se secca maie
e ferita d'ammore nun se sana.
Nun se sana; ca sanata
si se fosse, gioja mia,
mmiezo a st'aria mbarzamata
a guardarte io nun starria!

E te dico: - Core core!
core mio, turnato io sò
torna maggio e torna ammore,
fa de me chello che vuò!

No hay comentarios:

Publicar un comentario